Παρουσιάζει γενικά τονωτικές και διεγερτικές ιδιότητες. Για το λόγο αυτό συμβάλλει στην καταπολέμηση του άγχους, της κατάθλιψης, της ημικρανίας και γενικά της ψυχικής και σωματικής εξάντλησης.
Σε μορφή ροφήματος συμβάλλει στην καλύτερη εντερική λειτουργία και ανακούφιση από τα φουσκώματα.
Έχει εφιδρωτική δράση σε περιπτώσεις συναχιού, γρίπης και κρυολογήματος.
Είναι ιδιαίτερα ευεργετικό σε περιπτώσεις βρογχίτιδας και άσθματος εξαιτίας της σπασμολυτικής και αποχρεμπτικής του δράσης.
Αποτελεί ισχυρό αντισηπτικό του εντέρου, του ουροποιητικού συστήματος και των πνευμόνων.

Εξωτερικές χρήσεις θυμαριού

Καθαρίζει το στόμα και τα δόντια και φαίνεται να έχει θεραπευτικές δράσεις κατά της ουλίτιδας, της τερηδόνας και της πλάκας.
Σε μορφή αφεψήματος για γαργάρες βοηθάει κατά του πονόλαιμου, του έντονου βήχα και των ερεθισμένων αμυγδαλών.
Παρουσιάζει αντιβακτηριακές, αντιμυκητιακές και αντισηπτικές ιδιότητες χάρη στα δύο βασικά έλαια που περιέχει, τη θυμόλη και την καρβακρόλη.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δερματοπάθειες, σπυριά και εγκαύματα.
Απαλύνει του πόνους των αρθρώσεων σε αρθριτικά και ρευματισμούς.
Εξαλείφει το αίσθημα κνησμού έπειτα από τσίμπημα εντόμων.
Βοηθάει στη θεραπεία της τριχόπτωσης.

Στην κουζίνα

Το θυμάρι έχει μία έντονη, ελαφρώς πικάντικη γεύση και για τον λόγο αυτό σημαντικό είναι να χρησιμοποιείται σε μικρές ποσότητες. Στην ελληνική κουζίνα το ξερό θυμάρι χρησιμοποιείται συχνά ως μπαχαρικό σε κρέατα, ψάρια, πίτες, διάφορες σάλτσες, τυριά κ.α. Αρκετά συχνά χρησιμοποιούνται ολόκληρα τα κλωνάρια του μέσα σε μπουκάλια με λάδι για επιπλέον άρωμα. Είναι προτιμότερο να καταναλώνεται φρέσκο, μπορεί όμως να αποθηκευτεί και στην αποξηραμένη του μορφή.